In zijn nuchtere, analytische aanpak lijkt bureau SLA wel wat op cepezed. Dat geldt ook voor de wens om zo lang mogelijk betrokken te blijven bij het bouwproces. Toch is de architectuur van beide bureaus heel verschillend. In de serie lezingen voor ons 50-jarig jubileum vertelde Peter van Assche, oprichter van SLA, ons wat hem drijft en welke keuzes hij (daarom) maakt.
vogel
Acties hebben consequenties, begint Peter zijn verhaal. Die consequenties op zich zijn neutraal. Maar dit betekent wel dat wat we nu doen, gevolgen heeft voor de toekomst. Vanwege het enorme effect van de dingen die we nu doen op de wereld van de volgende generaties, heet dit tijdperk het Antropoceen. Het is eigenlijk vreemd, houdt Peter ons voor, dat de acties van bijvoorbeeld een vogel geen wissel trekken op de toekomst. De mens is als dier een soort misfit. Dat er sprake is van ‘existentiële dissonantie’, zoals hij het noemt, onderbouwt hij met foto’s, filmfragmenten en data.
data
In het licht van acties en consequenties zijn data namelijk van groot belang. Zij kunnen helpen om systemen te doorgronden en aanzetten tot verandering. Al gaat dat laatste moeizaam, getuige de reactie - ‘business as usual’ - op de uitkomsten van het onderzoek van de Club van Rome, vijftig jaar geleden. Wil je dat er dingen veranderen dan moet je ook gewoon aan de slag, maakt Peter aan de hand van zijn projecten duidelijk.
attitude
Vooral op het gebied van circulaire architectuur zijn voorbeelden belangrijk, geeft hij aan. Omdat het bij circulair bouwen nog te veel alleen om materiaal (en data) draait, doet hij met het lectoraat van de Academie van Bouwkunst Amsterdam onderzoek naar het architectonisch vocabulaire voor een regeneratieve samenleving. Een van de ‘attitudes’ die de onderzoekers onderscheiden, noemen zij ‘invisible’, waar cepezeds Tijdelijke Rechtbank Amsterdam als voorbeeld geldt. Andere ‘attitudes’ zijn bijvoorbeeld ‘collage’ of ‘poëzie’.
vogel
Acties hebben consequenties, begint Peter zijn verhaal. Die consequenties op zich zijn neutraal. Maar dit betekent wel dat wat we nu doen, gevolgen heeft voor de toekomst. Vanwege het enorme effect van de dingen die we nu doen op de wereld van de volgende generaties, heet dit tijdperk het Antropoceen. Het is eigenlijk vreemd, houdt Peter ons voor, dat de acties van bijvoorbeeld een vogel geen wissel trekken op de toekomst. De mens is als dier een soort misfit. Dat er sprake is van ‘existentiële dissonantie’, zoals hij het noemt, onderbouwt hij met foto’s, filmfragmenten en data.
data
In het licht van acties en consequenties zijn data namelijk van groot belang. Zij kunnen helpen om systemen te doorgronden en aanzetten tot verandering. Al gaat dat laatste moeizaam, getuige de reactie - ‘business as usual’ - op de uitkomsten van het onderzoek van de Club van Rome, vijftig jaar geleden. Wil je dat er dingen veranderen dan moet je ook gewoon aan de slag, maakt Peter aan de hand van zijn projecten duidelijk.
attitude
Vooral op het gebied van circulaire architectuur zijn voorbeelden belangrijk, geeft hij aan. Omdat het bij circulair bouwen nog te veel alleen om materiaal (en data) draait, doet hij met het lectoraat van de Academie van Bouwkunst Amsterdam onderzoek naar het architectonisch vocabulaire voor een regeneratieve samenleving. Een van de ‘attitudes’ die de onderzoekers onderscheiden, noemen zij ‘invisible’, waar cepezeds Tijdelijke Rechtbank Amsterdam als voorbeeld geldt. Andere ‘attitudes’ zijn bijvoorbeeld ‘collage’ of ‘poëzie’.