Afgelopen week stonden we op het bureau stil bij veiligheid en gezondheid op de bouw en in onze werkomgeving. Dit was losjes gepland rond de Bewust Veilig-dag van Bouwend Nederland, waar ketenverantwoordelijkheid een belangrijke component is.
De bouw staat hoog in de lijst met gevaarlijkste werkomgevingen. Ook bij onze projecten zijn in de afgelopen jaren ernstige incidenten voorgevallen tijdens de uitvoering. In de opzet van het ontwerp zullen we alles moeten doen om bij te dragen aan een veilige bouw- en onderhoudsfase. Dit vraagt bovenal bewustwording van mijn hele team. Mede daarom hebben we op onze Bewust Veilig-dag, naast een inhoudelijk programma, een aantal bouwplaatsen en gerealiseerde projecten bezocht. Zo’n bezoek biedt begrip over werkomstandigheden en de omvang van materieel dat verder reikt dan de virtuele wereld van modelleer- en tekenprogramma’s.
Voor de architecten en ingenieurs aan overlegtafels en achter computers reiken de directe veiligheids- en gezondheidsaanbevelingen niet veel verder dan een goede houding, werkstress controleren en trapleuningen vasthouden. Toch wordt mijn team daar, op een ander niveau, ook blootgesteld aan onveiligheid. Met name tijdens de uitvoering van een ontwerp ontstaat een intensieve samenwerking tussen personen met verschillende achtergronden en soms gedeelde, maar regelmatig strijdige belangen. Over het algemeen werk je samen in goede verstandhouding, ondanks discussies in werk- en bouwvergaderingen. Eens in de zoveel tijd echter, tref je een project waar een projectdirecteur of werkvoorbereider het nodig vindt om bij herhaling schreeuwend, intimiderend en in persoonlijke aanvallen het ‘gesprek’ te voeren.
De oorzaak kan divers zijn - gebrek aan argumenten, stress in het project, ruzie thuis, onmacht. Wellicht is het een aangeleerd stijlfiguur na een cursus ‘bewust boos en functioneel huftergedrag’. Hoe dan ook heeft het hanteren van schreeuwende gesprekspartners onze aandacht. Zodat eenieder zich kan focussen op echt belangrijke zaken, zoals de veiligheid op de bouwplaats en de kwaliteit en voortgang van een project.
ronald schleurholts
architect-partner cepezed
De bouw staat hoog in de lijst met gevaarlijkste werkomgevingen. Ook bij onze projecten zijn in de afgelopen jaren ernstige incidenten voorgevallen tijdens de uitvoering. In de opzet van het ontwerp zullen we alles moeten doen om bij te dragen aan een veilige bouw- en onderhoudsfase. Dit vraagt bovenal bewustwording van mijn hele team. Mede daarom hebben we op onze Bewust Veilig-dag, naast een inhoudelijk programma, een aantal bouwplaatsen en gerealiseerde projecten bezocht. Zo’n bezoek biedt begrip over werkomstandigheden en de omvang van materieel dat verder reikt dan de virtuele wereld van modelleer- en tekenprogramma’s.
Voor de architecten en ingenieurs aan overlegtafels en achter computers reiken de directe veiligheids- en gezondheidsaanbevelingen niet veel verder dan een goede houding, werkstress controleren en trapleuningen vasthouden. Toch wordt mijn team daar, op een ander niveau, ook blootgesteld aan onveiligheid. Met name tijdens de uitvoering van een ontwerp ontstaat een intensieve samenwerking tussen personen met verschillende achtergronden en soms gedeelde, maar regelmatig strijdige belangen. Over het algemeen werk je samen in goede verstandhouding, ondanks discussies in werk- en bouwvergaderingen. Eens in de zoveel tijd echter, tref je een project waar een projectdirecteur of werkvoorbereider het nodig vindt om bij herhaling schreeuwend, intimiderend en in persoonlijke aanvallen het ‘gesprek’ te voeren.
De oorzaak kan divers zijn - gebrek aan argumenten, stress in het project, ruzie thuis, onmacht. Wellicht is het een aangeleerd stijlfiguur na een cursus ‘bewust boos en functioneel huftergedrag’. Hoe dan ook heeft het hanteren van schreeuwende gesprekspartners onze aandacht. Zodat eenieder zich kan focussen op echt belangrijke zaken, zoals de veiligheid op de bouwplaats en de kwaliteit en voortgang van een project.
ronald schleurholts
architect-partner cepezed
