cultureel centrum lievekamp

gebouw met een verhaal 

Via een woningbouwopgave in opdracht van Lister Buildings, raakte cepezed betrokken bij de plannen voor de Raadhuislaan in Oss, waar ook De Lievekamp staat. Lister stelde zijn plot beschikbaar voor de uitvoering van de beoogde nieuwbouwplannen van het theater, zodat het gedurende de bouw open kon blijven voor publiek. Het ontwerp van cepezed strekte zich daardoor van woningbouw uit tot een stedenbouwkundig plan, inclusief een groter theater. Precies op dit moment is lcp-circulair (een joint venture van cepezedprojects en Lagemaat) bezig met een tender van de gemeente Den Haag, voor de demontage van het Scheveningse Zuiderstrandtheater. Een en een is al snel twee, mede gezien de duurzaamheidsambitie van de gemeente Oss en het engagement van het theater.

ontwikkelingen raadhuislaan 

Het Zuiderstrandtheater wordt door lcp-circulair gedemonteerd en opgeslagen in Oss, om hem daar weer op te bouwen als de nieuwe grote zaal (900 stoelen) van De Lievekamp. De bestaande zaal van De Lievekamp wordt de middenzaal (350 stoelen) en er komt een kleine vestzakzaal (100 stoelen). Naast deze zalen zijn er foyers en kantoren, komt er een hypermodern ‘back of house’ en zijn er studio’s en ateliers voor derden. Een theater is van zichzelf al een tot de verbeelding sprekend gebouw en uitgaan van hergebruik maakt het nog bijzonderder: dit is onmiskenbaar een gebouw met een verhaal. Een beetje zoals de losse armaturen uit het Zuiderstrandtheater straks worden geclusterd in een spetterende, circulaire kroonluchter.

remontage 

cepezed vindt dat transformatie en hergebruik altijd vóór nieuwbouw gaan. Van onze andere circulaire projecten leerden we dat een in onderdelen verplaatst gebouw het best de functie kan houden waarvoor het ooit is bedoeld. Op die manier gaat het minste materiaal verloren. Het Zuiderstrandtheater wordt vrijwel één op één heropgebouwd, al is de grote zaal aangepast en toegespitst op het beoogde gebruik in Oss en kreeg het trapgat een nieuwe functie. Hier is over twee verdiepingen een nieuw, hoog ‘barmeubel’ in geschoven met aan beide kanten een vide. Ook constructief is het ontwerp licht gewijzigd, zo zijn enkele windverbanden verplaatst zodat ze functioneler zijn.

binnenstraat 

Een daglichtrijke, nieuwe ruimte tussen het voormalige Zuiderstrandtheater en de bestaande Lievekampzaal fungeert als binnenstraat en biedt overzicht. Hier bevinden zich, in het verlengde van de centrale publieksentree, de garderobe en de toegang tot de middenzaal. De binnenstraat fungeert als een buffer voor geluid, maar vangt ook de ‘botsende’ materialen, constructies en verdiepingshoogtes op die inherent zijn aan circulaire bouw. Bij en in de zalen zijn herkenbare, theaterkleuren gebruikt: nachtblauw en dieprood. De overige ruimtes zijn juist neutraal van kleur, hier spreken vooral het materiaal en het licht. Mede door de introductie van de binnenstraat bleef de plattegrond compact. Tijdens de bouw dient de binnenstraat als een veiligheidsknip, zodat de huidige zaal in gebruik kan blijven als de grote zaal wordt opgebouwd en andersom.

next level puzzel 

Een architectonisch ontwerp is altijd een puzzel. Helemaal bij een complexe opgave als een theater. Routes backstage en voor het publiek mogen elkaar niet kruisen, de theatertechniek vraagt relatief veel ruimte en het is van belang dat het gebouw zowel leeg als vol aantrekkelijk oogt. De keuze voor circulariteit trekt die puzzel naar een next level, want de hergebruikte onderdelen moeten met het oog op een lage milieu-impact zo compleet mogelijk worden ingepast. Nu draait het om het herkennen van de esthetische en constructieve potentie van de gegeven onderdelen, waarbij de gebruiksfunctionaliteit altijd vooropstaat. Deze zoektocht resulteert in een echte cepezed: architectuur met een hoge mate van detaillering, een prettige, harmonieuze ruimtelijke verdeling, veel daglicht en efficiënt in gebruik.

gordijn als gevel 

De gevels ademen straks meer een theatersfeer dan nu het geval is. De glazen plint ligt iets terug en biedt passanten zicht op wat er binnen gebeurt. Erboven zijn geperforeerde aluminium platen rond het gebouw gedrapeerd, met een verticale geleding, als de plooien in een gordijn. Onder meer bij de foyer van de vestzakzaal is dit gordijn strategisch ‘opzijgeschoven’. Zitten de ramen achter de platen, dan zorgt de perforatie toch voor voldoende zicht naar buiten. Omhoog schijnende verlichting aan de voet van de plooien zet het theatrale karakter van de gevel nog eens extra aan. Zo is een van de verhalen van dit gebouw van verre duidelijk. Maar eenmaal binnen blijken er nog veel meer verhalen te vertellen - zoals het een theater en cultureel centrum betaamt, eigenlijk.