van maerlantlyceum

cepezed en cepezedinterieur ontwerpen de renovatie en nieuwbouw van het Van Maerlantlyceum in Eindhoven. Het 100-jarige lyceum gaat vernieuwen om zich voor te bereiden op het onderwijs van de toekomst. Het ontwerp van cepezed beantwoordt de ambitie van het lyceum om de rijksmonumentale oudbouw en een meer open nieuwbouw te combineren. Zo ontstaat een gebouw dat bijdraagt aan de ontdekkingsreis van alle gebruikers en het thema ‘van en met elkaar leren’.

opdrachtgever(s)
ons middelbaar onderwijs

locatie
eindhoven

gebruiker(s)
van maerlantlyceum

delen
kopieer link

discipline(s)
cepezed
cepezed interieur

ruimtelijk en divers

In plaats van één groot atrium, komen er door het gebouw heen diverse ruimtes met uiteenlopende groottes, uitzichten en karakters. Voor iedere gelegenheid een passende plek; rustig en stil voor tijdens het studeren en open en gezellig voor tijdens de pauzes.

Het oorspronkelijke monumentale gebouw uit 1953 wordt gerenoveerd en aangepast aan de eisen van deze tijd. Dit betreft onder andere de lokaalafmetingen, het oplossen van akoestische problemen en het verduurzamen en thermisch isoleren van het rijksmonument. Door de jaren heen is de school gegroeid, wat een paar jaar na de opening al tot een uitbreiding leidde. Hiervan blijven de gevels staan, waarachter wij de nieuwe functies beter positioneren.

Waar de oudbouw een vrij gesloten karakter heeft, opent de nieuwbouw zich naar het park en de langsstromende Dommel. In een open paviljoen met uitzicht over het park worden bijzondere lokalen getoond, zoals die voor creatieve en technische vakken.

school in het park

Het Van Maerlantlyceum ligt op een unieke locatie ingebed in het groene Dommelplantsoen en fungeert als overgang van woonwijk naar park. Bij de uitbreiding spelen de drie schakelbare gymzalen achter de gymzaalgevel op de begane grond een sleutelrol. Zij zorgen ervoor dat het bovengelegen onderwijsvolume terughoudend is in omvang en locatie ten opzichte van de woonwijk, maar juist gekoppeld aan het park. Studenten plaatsen hun fietsen in de bestaande kelders, waardoor het straataanzicht vergroend kan worden. Dit versterkt het gevoel van ‘school in het park’.

Dit groene karakter is opgenomen in het ontwerp van zowel de vernieuwbouw als het interieur. Zo wordt er in het atrium ruime beplanting opgenomen en worden er door het hele pand biologische, duurzame materialen gebruikt in natuurlijke tinten.

Er is gekozen voor een basispalet dat voortkomt uit het bestaande kleuren in de vele muurschilderingen in de oudbouw, aangevuld met hardere contrasten en natuurlijke accenten. De ruimtes passen bij het huidige, maar ook bij het toekomstige onderwijs. In het ontwerp is veel rekening gehouden met inval van natuurlijk daglicht en akoestiek. Dit draagt bij aan een toekomstbestendige en duurzame school.

rijke geschiedenis

Het oorspronkelijke gebouw naar ontwerp van architect Theo Taen werd in 1953 gebouwd voor het Sint Catherina Lyceum, een katholieke middelbare meisjesschool. Het ontwerp is gebaseerd op Deense en Noorse voorbeelden van zogenaamde Halscholen, met klaslokalen gegroepeerd rond een centrale hal.

Voor de centrale hal zijn verschillende kunstwerken gemaakt, waaronder een zandstenen beeld van Sint Catherina door Frans Fritschy, wandschilderingen van Lambert Simon en glas in lood van Albert Troost.

In 1957 bleek het gebouw al te klein en is het uitgebreid, wederom naar ontwerp van Taen. In de decennia erna is het complex diverse malen verbouwd en uitgebreid. Aan cepezed en cepezedinterieur de taak om deze geschiedenis in het ontwerp op te nemen.

onderwijsondersteunend

Het nieuwe lyceum wordt een gebouw dat voor alle gebruikers fijn is om in te zijn en dat het onderwijs zo goed mogelijk faciliteert. Een school waarin leerlingen, docenten en ondersteunend personeel zich veilig en geborgen voelen.

De actieve lesruimtes zoals het lab, de muziek-, handvaardigheidruimtes en de technieklokalen zijn zichtbaar door grote puien. In het atrium wordt het groen van buiten doorgetrokken, wat een prettige sfeer geeft en het binnenklimaat verbetert. Zo prikkelt het gebouw leerlingen om steeds meer te ontdekken en steeds nieuwe verbintenissen aan te gaan. Dit sluit aan bij het onderwijs van de toekomst, dat gericht is op 'van en met elkaar leren'.